Son 3 yıldır hep "yaşlı" rolleri oynuyorum sahnede. Ömrümün öğlen vaktinde, akşamı oynuyorum biteviye...
Zamanın takip edilemez sürekliliğinde vakti belirlemek sıkıntı oluyor bazen. Ki sadece arkanızdan sela veriliyor; vakit ezanlarını unutan müezzinlerin, cenazenizin selasını hiç aksatmamasına şaşırıyorsunuz.
Sahnede kapılıp giderken oyunun akışına, bir daha kani oluyorum akşamın yaklaştığına...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder